کوبــار ( کمیتۀ ورزشی بیمارستان آریای رشت ) ورزشی-فرهنگی-اجتماعی

کوبار درگویش گیلکی به معنی بارانی است که در کوهستان ببارد.

کوبــار ( کمیتۀ ورزشی بیمارستان آریای رشت ) ورزشی-فرهنگی-اجتماعی

کوبار درگویش گیلکی به معنی بارانی است که در کوهستان ببارد.

تا پای دُرفک

   

     ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

            ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

     

 

     

 

    تا پای دُرفک   

  

 

     

             ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 

       ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ  

               


             گزارشی به قلم اسفندیار یوسفی


 

 


   ساعت ۴ صبح روز جمعه ۵-۸-۹۱ ازطریق جادۀ رشت به سیاهکل، صعود مشترکی بین 

 گروه کوبار و گروه پارس پخش عدل به راهنمایی آقای افراسیاب یوسفی و عقب داری آقای 

 اسفندیار یوسفی و سرپرستی آقای مهدی جهاندیده، به اتفاق آقایان مهران، مهـدی زاده، 

 فخر، طالب خانی، ناصر جهاندیده، شعبان زاده، ارجمنـدی، فرزانه کاری، اسدی، غلام پور، 

 حق پرست و صباحی برگزار می شود.


     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     


   ساعت ۷ صبح از منطقۀ دیلمان به سمت روستای شاه شهـیدان حرکت می کنیم. این  

 مسیر تا روستای آسیابر که حدود ۹ کیلو متر می باشد، آسفالت است و مابقی راه (حدود 

 ۶ کیلومتر) تا شاه شهیدان خاکی می باشد.

  

     

 


   روستای شاه شهیــدان روستایی زیارتی است که امامزادۀ معروفی دارد و از اقصی نقاط  

 برای زیارت به این منطقه می آیند. برای صرف صبحانه وارد امامـزاده می شویم.


     

     



   این روستا ابتدای مسیر پیاده روی بسمت قلۀ دُرفک است که کاملاً سرسبز می باشد

 و اثری از جنگل دیده نمی شود.


     



   حدودساعت ۸ صبح از راه پاخورده ای که چند تیر برق مشخص کنندۀ آن است، به سمت 

 غرب پیاده روی را آغازمی کنیم.


     

     



   مراتع بسیار زیبا و وسیع درپیش روی ما قرار دارد. ابرهای سفیدی در زیر پای ما درّه های 

 اطراف را پُر کرده اندو هرازگاهی ازارتفاعات شمالی کوهها بالا می روند. هوا بسیار مطبوع 

 است. در اخبار هواشناسی بارندگی پیش بینی شده است ولی ما از ابرهای باران زا عبور 

 کردیم.


     

     

     

     

 


   مرتباً بخاطر حضور سگ های چوپان، مجبور به توقّف می شویم، تا راهی ایمن برای ادامۀ  

 مسیر پیدا کنیم. به سرعت ارتفاع می گیریم و بعد ازمدّت کوتاهی به گردنه ای می رسیم.


     

     

     

 


   مناظر بحدّی زیبا است که بیش از نیم ساعت از وقت را صرف گرفتن عکس های یادگاری 

 می کنیم. مسیر پاکوب به سمت غرب ادامه دارد و آهسته آهسته ارتفاع می گیریم.


     

     

     

     

     

 

 

   بعداز طیّ دو ساعت پیاده روی از روستای شاه شهـیدان، به روستای یـیـلاقی اَربُـنــاب 

 می رسیم. از این جا تا قلّه بیش از دو ساعت راه مانده است. 


     

     

     

     

     

     

     

     

  


   با توجّه به کوتاهی طول روز  و احتمال بارندگی و مه، تصمیم می گیریم که در برگشت نیز

 از همین مسیر استفاده کنیم.


     

     

     

     

     



   بعد از کمی استراحت در اَربُناب، مسیر را ادامه می دهیم.


     

     

     

     

     

     


   قلّۀ درفک جادّه نیز دارد که به غیر از اتومبیل های کمک دار و وانت نیسان، اتومبیل دیگری 

 نمی تواند از آن عبور کند.


     

     

     

 

   درطول راه، ازجنگل بلوط زیبایی با درختان کهنسال عبور می کنیم.


     

     

     

     

     

     

     

     



   کم کم از تعـداد درختــان کم شده و پس از عبـور از کنــار درختـچه های زالـزالـک و زرشک

 وحشی، به پای قلّۀ ۲۷۵۰  متری و صخـره ای دُرفک می رسیم که دو ساعت به طول

 می انجامد.


      

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

        

 

   پرتگاه صخره ای شمالی قلّه، اُبهّت خاصّی دارد. ابرهای متراکم درپایین صخره ها، دریایی   

 سفید را پدید آورده اند.


     

     

     

 

   بعداز استراحتی کوتاه، به سراغ غار دُرفک می رویم که درقسمت غربی کاسه قرار دارد 

 و در تمـام فصول سال، پوشیده از برف و یخ است. از دور می توان سنگ چین بزرگی را دید 

 که برای جلوگیری از ورود دامها به محوطۀ غار درست کرده اند.


     

     

     

     

     

     

     


   از این غار از دیرباز برای تهیّۀ آب و یخ استفاده می شده؛ اکنون نیز افرادی که برای چرای 

 دامهــای خود از اواسط بهــار تا آخر تابـسـتان به این منـطقه کوچ می کنند، یـخ را به داخـل  

 گودال های سیمانی که به این منظور ساخته اند، منتقل می کنند تا به مصرف شُرب دامها 

 برسد. گفته می شود که در روزگاران قدیم، یخ را از این غار به شهر رشت می بردند.


     

     

     

     


   کاسۀ درفک منطقه ای وسیع ومسطّح مابین دو قلّۀ درفک است که پُر از گوسفند سراها 

 و دامدارانی است که از روستاهای اطراف برای چرای دامهایشان به آنجا کوچ کرده اند.


     

     

     


   نهار را ساعت ۳ بعد ازظهر در اربُناب میل نموده به سمت روستای شاه شهیدان حرکت و 

 ساعت ۶ غروب به محل سوارشدن مینی بوس می رسیم.


     

 


   برای صعود به درفک مسیرهای زیادی وجود دارد، از جمله: شهربیجار ، شیرکوه ، راجعون ، 

 دفراز ، پلنگ درّه ، سی دشت به نورالعشر ، سیبُن به سیاه دشتبُن چیچال


      

           


نظرات 1 + ارسال نظر
rafatifard چهارشنبه 5 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 00:56

besuar lezatbakhsh bood khosh be haletan arezooye tan dorosti v neshat roozafzoon barayeya rafatifard

سپاسگزارم جناب رفعتی، ممنون از بازدیدتان، سالم و سرافراز باشید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد