کوبــار ( کمیتۀ ورزشی بیمارستان آریای رشت ) ورزشی-فرهنگی-اجتماعی
کوبار درگویش گیلکی به معنی بارانی است که در کوهستان ببارد.کوبــار ( کمیتۀ ورزشی بیمارستان آریای رشت ) ورزشی-فرهنگی-اجتماعی
کوبار درگویش گیلکی به معنی بارانی است که در کوهستان ببارد.نتایج رده بندی و فینال
نتایج دیدارهای رده بندی و فینال جام دوستی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سهنـد ۵ دکترحـشـمـت ۴
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آزمایشگاه ۱ علوم پزشکی ۱
( درپایان وقت قانونی )
ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ
آزمایشگاه ۶ علوم پزشکی ۵
( درپایان ضربات پنالتی )
گلایهء دوستی بنام تلنگر !
دوست عزیزی که خودرا به دلایلی تلنـگر! نامیده، مطلب دوستانه ای!
دربخش نظرات ( مربوط به عنوان پایان دوراوّل مسابقات فوتسال - جام دوسـتی ) ،
درج فرموده که حیف دیدیم در آن مکان ِمهجور و پشت پرده بماند؛ از این
رو، کُلّ آن مطلب را بدون کوچکترین دخل و تصرّفی درزیر آوردیم تا عینا"
مورد توجّه ونظر شما خوانندگان خوب این وبلاگ قرارگیرد.قضاوت دربارهء
محتویات ولحن این نوشته با شما ( اگرنظرخاصّی هم دارید خوش حال می شویم
که آن را درقسمت نظرات ، دربالاوسمت چپ همین موضوع بخوانیم) ؛ پاسخ مشروح
این دوست عزیز بماند در تلنگر ۹ که تحت عنوان ظرفیّت، پس از اتمام
این مسابقات تقدیم می گردد.
تلنگر
شنبه 1 مرداد ماه سال 1390 ساعت 09:15
پنجشنبه 23تیرماه1390ساعت18:10سالن فوتبال ورزشگاه یادگار امام رشت شاهد دیداری مضحک و طنزآلود و در عین حال تلخ دو تیم دانشگاه علوم پزشکی و سهند بود.
در شرایطی دو تیم به مصاف هم رفتند که تیم دانشگاه صعودش از قبل مشخص شده بود و نیازی به کسب امتیاز در این دیدار نداشت،اما تیم سهند باید در این دیدار امتیاز کسب می کرد تا از این گروه صعود کند.
طبیعتآ کسی از تیم دانشگاه انتظار ارایه بازی تهاجمی و رو به جلویی را نداشت،اما این تیم با 10%توان خود در همان 5 دقیقه اول برتری بی چون وچرای خود را ثابت کرد و دروازه تیم سهند را گشود.
ولی شروع ماجرا از اینجا بود، که بعد از این گل روی کثیف و نابخشودنی فوتبال که اغلب فوتبال دوستان آنرا به کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و کشورهای ضعیف از نظر فرهنگ وتمدن بشری نسبت می دهند رخ داد.
بازیکنان تیم دانشگاه دیگر حتی حاضر به انجام بازی معمولی خود نیزدر زمین نبودند،از پیشکسوت 60ساله این تیم آقای میر معصوم نژاد گرفته تا بازیکن جوان این تیم آقای عاشوری که انگار برای سپری کردن تعطیلات آخر هفته به بزمی دوستانه آمده بودند و هیچ نشانی از یک مسابقه فوتبال نبود.
متآسفانه آنقدر در ارایه این بازی نمایشی ضعیف عمل کردند که حتی کودک 7ساله ای که شاهد مسابقه بود می فهمید که این بازی به هر چیزی شبیه است به غیر از مسابقه فوتبال.بازیکنان سهند آنقدر ضعیف بودند که حتی پاسهایی که دو دستی از طرف یاران دانشگاه تقدیمشان می شد را از فاصله نیم متری و نهایتا یک متری به ناکجاآباد پشت دروازه می فرستادند.
در تایم اوتی که در نیمه دوم گرفته شد با کمی دقت به لبهای بازیکنان تیم دانشگاه این جمله های نا خوشایند دیده می شد:اشان ده چیه خوایید گل بزنید ا همه موقعیت(اینها دیگه چیرو می خوان گل بزنن این همه موقعیت)...
و واقعآ افسوس،جام دوستی بیمارستان آریا همه چیز داشت غیر از دوستی،غیر از رفاقت،غیر از روح پاک ورزش،در اینکه تیمهایی مثل کاسپین،ستارگان،آنژیوگرافی و پیشکسوتان بازیهای ضعیفی از خود ارایه دادند هیچ شکی نیست ولی در ارایه بازی مضحک و پر رنگ و ریای این دو تیم در این روزهم شک نکنید.بازی این دو تیم درسها و تجربه های بزرگی به ما داد،اینکه شرافت تیمی مثل آنژیوگرافی را باید ستود که حتی بعد از حذف با سه بازیکن پای به میدان مسابقه گذاشتند و پیروز شدند،مگر نمی شد که این سه بازیکن هم درگیر عروسی پدربزرگ وشیفت کاری و مشکلات خانوادگی خود باشند؟ پس هنوز هم می شود به جوانمردی بعضی ها بالید،ولی آیا واقعآ مسابقاتی به این نام در خور این مکان بود؟ جام دوستی هیچ رنگ و بویی از دوستی داشت؟ آیا تحمل پذیرش بعضی از واقعیات گاهی آنقدر سخت است که ازهر اصل و اصولی باید گذشت؟ ما که جوانترهای این مسابقات بودیم نباید از موی سفید بزرگترها درس می گرفتیم؟
در حالی که چیزی جز روح کثیف ورزش در این روز دیده نشد،بی احترامی به شعور و شخصیت افراد محترمی که به عنوان تماشاچی نمایش کمدی این دو تیم را می دیدند نابخشودنیست.
گاهی پذیرش اشتباهات و فرار نکردن از آنها آنقدرها هم سخت نیست،باور کنید.
کاش یاد می گرفتیم که انسانیت فقط در حرف نیست،در عمل هم می شود پاک زیست.اگر یک جام 8جانبه اینقدر ارزشمند است که ما انسانهای پر مدعا حاضر می شویم که همه اصول جوانمردانه را برایش زیر پا بگذاریم،در عرصه زندگی شخصی و اجتماعی چه انتظاری باید از ما داشت؟
ما ایرانیها یادمان رفته که از چه نژاد و چه اصلی بوده ایم و در این جنگل بی هویتی و بی خردی چنان گم شده ایم که فقط به فکر بیرون کشیدن خودمان از باتلاق خود خواهی هستیم.
ای کاش مربی های ورزشی چیزی جز تاکتیک تیمی به بازیکنان خود یاد می دادند،تاکتیک خوب بودن و خوب ماندن،شاید روزی خاطره ای خوش از آدمها به یک دنیا جام و کاپ بی ارزد.
اینها نه گلایه بود و نه شکایت،فقط تلنگر کوچکی بود برای اینکه شاید هنوز وجدانی به خواب نرفته باشد،شاید هنوز هم روحی زنده باشدوبخواهد زندگی کند،شاید هنوز هم در جایی کسی به فکر دوستی ها باشد.
گر بدین سان زیست باید پست
من چه بی شرم ام اگر فانوس عمرم را به رسوایی نیاویزم
بر بلند کاج خشک کوچه بن بست
گر بدین سان زیست باید پاک
من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود،چون کوه
یادگاری جاودانه بر تراز بی بقای خاک.
نتایج دیدارهای نیمه نهایی جام دوستی
نتایج دیدارهای نیمه نهایی جام دوستی
عُلوم پزشکی ، اوّلین فینالیست جام
ترکیب علوم پزشکی از راست : نقی رفیع زاده ( مربّی ) - مهران رفیع زاده - دکترعلوی -
رهبری - میرمعصوم نژاد - سمّاکی - فرد - عاشوری - همراه تیم ( ؟ )
درنخستین دیدار روزسه شنبه، ۲۸/۴/۹۰ که باسوت آقای کلوری آغاز شد، تیم کاورپوش
دانشگاه علوم پزشکی موفّق شد در یک بازی کلاسیک تیمی، سرخ پوشان دکتر حشمت
را با نتیجهء ۲-۳ به زانو درآورد.
به جز چنددقیقهء اوّل بازی،توپ و میدان در بیشتر دقایق نیمهء نخست دراختیار تیم علوم
پزشکی بود واین تیم با یک بازی منطقی و حساب شده، شکست روحی را ازابتدا بر حریف
قدرتی خود تحمیل کرد.
دردقـیقهء دوّم بازی، شوت لـُقـمانی توسّط دروازه بان علـوم پزشکی برگشـت داده شد و
ضربهء rebound دل زنده دار هم به وسیلهء رهبری مهار شد. یک دقیقه بعد، حسن فـرد با
دید عالی خود یک پاس عمقی زیبا و دقیق برای مهران رفیع زاده ، که در محوطـهء خالی
گوش راست جاگرفته بود، فرستاد و رفیع زاده پس از یک کنترل خوب با ضربه ای دیدنی توپ
را درکنج دروازهء یعقوبی جای داد.
حملات پیگیر و تمرین شدهء علوم پزشکی هم چنان ادامه داشت وبچّه های تیم حشمت
مقهور این بازی زیبـا، روان و تک ضرب شده بودند. دقیقـهء نهـم، مثلّث پـاس بین رفیـع زاده،
عاشوری و فرد برقرارشد ولی فرد نتوانست این موقعیّت عالی را به گل تبدیل کند؛ امّاهمین
روند همکاری تیمی یک دقیقه بعد نتیجه داد و رفیع زاده، پاس عاشوری را باشوتی محکم
از جناح راست به گل دوّم تبدیل کرد.
حشمت که توان مقابله با بازی گروهی و یکدست تیم علوم پزشکی را درخود نمی دید،
به بازی انفرادی و مبتنی بر شوت های سنگین از پشت محوطهء جریمه روی آورد. طاهری
دردقیقهء ۱۳ شوتی راازجناح چپ به چهارچوب کوبید ولی واکنش رهبری مانع ورود توپ به
داخل دروازه شد. دقیقـهء ۱۴، پاس رو به عقب عاشوری لو رفت و نصیب دکترشیـرخـانی
شد تا با شوت سنگین این بازیکن، یکی از دو گل خورده، دردقایق پایانی نیـمهء اوّل جبران
شود.
شروع نیمهء دوّم نیز باهنرنمایی تیمی مردان علوم پزشکی همراه بود. دقیقهء هیجدهم
پاس از راه دور حسن فرد، به عاشوری رسید و این بازیکن ارزشمند، مـهران رفیع زاده را
در سوی دیگر در موقعیّت بهتری یافت و مهران با دریافت این پاس، توپ را به سقـف دروازهء
یعقوبی، سنگـربان پُرتلاش حشمـت چسباند تا برای سوّمین بار پیاپی،خود و تیمش را به
گل برساند.
امین یعقوبی در برابر بازی گروهی و منسجم علوم پزشکی، چاره ای جز۳ بار تسلیم نداشت !
طاهری در دقیقهء ۲۲ به خاطر خطایی که مرتکب شده بود، با کارت زرد جریمه شد. از این
زمان به بعد توان دو تیم، به ویژه علوم پزشکی رو به تحلیل رفت و بازی گروهـی و تک ضرب
این تیم جای خود را به بازی دفاعی و دل بستن به ضدّ حملات داد. دقیقهء بیست و چهارم،
پاس دکترعلوی، رفیع زاده رادرموقعیّت تک به تک با دروازه بان قرار داد ولی این یار هوشمند
نتوانست فرصت به دست آمده رابه گل چهارم تبدیل کند وبایک ضربهء کم دقّت توپ را راهی
اوت کرد.
حشمت که برای بازی دفاعی دردقایق پایانی انگیزه ای نداشت وحریف راضعیف تراز نیمهء
اوّل می دید، باتمام قوا و بی محابا، والبتّه باهمان روش سنّتی خود! ،به طرف دروازهء حریف
یورش می برد تاشایدبتوانددردقایق باقیمانده کاری صورت دهدو ازشکست ناخواسته بگریزد.
ترکیب حشمت، ردیف پشت ازراست : یعقوبی - دکترشیرخانی - طاهری - خیراندیش - پورحسین
ردیف جلو ازراست : دل زنده دار - لقمانی
دقیقهء ۲۵، محمّدرضا پورحسین صاحب یک توپ بادآورده شدولی شوت اوباواکنش رهبری
خنثی گشت. دقیقهء ۲۷، حسین طاهری یک باردیگر شوتزنی خودرا آزمود و این بار ضربهء
وی ازجناح راست پس از اصابت به دست دروازه بان، وارد دروازه شد تا بارقهء امیدبخشی در
چشمان بچّه های حشمت بدرخشد. بازیکنان حشمت در ۳ دقیقهء باقیـمانده به کرّات، ولی
شتابزده به طرف دروازهء حریف هجوم بردند؛ امّا دو موقعیّت آخر آنها نیز به گل تبدیل نشد. در
دقیقهء ۲۸، سانتر خیـراندیش با ضربهء سر دل زنـده دار به خارج رفت و یک دقیقهء بعد شوت
طاهری با عبور ازکنار دروازه همین سرنوشت را پیداکرد تا سرانجام با سوت داوران خوب این
دیدار، تیم حشمت از راهیابی به فینال باز بماند و از هم اکنون خودرا برای رُبودن جوایز مقام
سوّمی در دیدار رده بندی آماده کند.
آقایان محسن کُلوری (راست) و رضا قوامی (چپ) داوران دو دیدارنیمه نهایی
دلیرمردان آزمایشگاه، قُـلّهء سهند را فتح کردند!
دردوّمین دیدار نیمه نهایی، تیم سهـنـد آن چنان درمقابل تیم قدرتمنـد آزمایـشگاه، مصمّـم
ظاهرشدکه درابتدا به گمان غلط، ضعف دربازی آزمایشگاه به نظر می رسید، ولی واقعیّت این
بود که آزمایشگاه همان بازی همیشگی خودراانجام می داد ولی سهند درحال ارائهء بهترین بازی در ۴ دیدار اخیر خود بود!
ترکیب دوتیم، ازراست : امینیان-زبردست-عبّاسی-دکترصدر-نمازی-نزهتی [ آزمایشگاه ]
کلوری-قوامی [ داوران ]
ابراهیم مهدی زاده-طهموری-مؤدّب-موسی زاده-مهدوی-حـبـیـبی-
عبّاس مهدی زاده-محمّدعلی مهران-محمّد صادق مهران [ سهند ]
در ۷-۶ دقیقهء اوّل بازی، سهند با دراختیار گرفتن میانهء میدان و ردّ و بدل کردن پاس های
مکرّر، به خوبی درحفظ توپ و به دست گرفتن ابتکار عمل بازی تلاش کرد و انصافا" دراین کار
موفّق هم نشان داد.
پوریا زبردست، سنگربان نخست آزمایشگاه، همانند دیگر بازیکنان این تیم، روزسختی را
پشت سر گذاشت. دردقیقهء هشتم، او درابتدا شوت مهدی زاده (ابی) را به طورناقص مهار
کرد و درادامه، ضربهء سنگین سعیدحبیبی را در rebound ناکام گذاشت.
پوریا زبر دست ، دروازه بان جوان، کوشا و بسیار مؤدّب آزمایشگاه
باید هرچه زودتر برای اضافه وزن خود چاره ای بیندیشد !
امّا عبّاس مهدی زاده، دروازه بان ساعی سهند، نیز در مقابل ضربات سنگین شوت زنان
حرفه ای آزمایشگاه، روز آرامی نداشت و اگرچه بارها درهر ۴ دیدار،جوانمردانه از دروازهء این
تیم محافظت کرده بود ولی دردیدار با آزمایشگاه ۳ بار مسحور شوت های سنگین بازیکنان
این تیم شد. دردقیقهء نهم، علیرضا نُزهـتی ، مهاجم خوش فکر و خطرناک آزمایشگاه، از
جناح راست صاحب توپ شد و بایک شوت سنگین دروازهء سهند رابرای بار نخست گشود.
همین بازیکن، یک دقیقهء بعد نیز با ضربهء محکم دیگری دروازهء سهند را تهدید کرد که این
بار با واکنش به موقع عبّاس دفع شد.
نمازی لحظاتی پس از به ثمررسیدن گل اوّل، به استقبال نُزهتی، زنندهء گل می رود
آتش حملات سهـنـد با دریافت این گل دوباره شعله ور شد، گویی موتور این تیم فقط در
صورت گل خوردن روشن می شود و تبحّر خاصّ این تیم در زدن گل مساوی است! حبیبی
در دقیقهء دهم، سانتری زیبا برای مهدی زاده فرستاد و ابی با ضربهء سر، مؤدّب را صاحب
موقعیّت کرد؛ امّااین بازیکن توپ رابه تیر عمودی دروازه کوبید تا لقب بـهترین گل نزن سهند
همچنان متعلّق به او باشد!
دقیقهء ۱۱، بالآخره زمان هنرنمایی مهدوی فرا رسید و این بازیکن فکور و باتجربه با انجام
چند دریبل زیبا و جاگذاشتن آخرین مدافع، درشرایط تک به تک بادروازه بان قرارگرفت و دریک
آن با درک صحیح موقعیّت و دید عالی، ابی رادرمکان نزدیکتری نسبت به دروازه یافت و پاس طلایی او با ضربهء ابراهیم مهدی زاده تکمیل و به گل تساوی تبدیل شد.
آزمایشگاه با دریافت این گل، بر شدّت حملات خود افزود وسهند برمبنای عادت معهود خود
به لاک شکنندهء دفاعی فرو رفت. دردقیقهء ۱۴، دکتر صـدر درگوش چپ توپ خوبی را دریافت
کرد ولی ضربهء cut دار بسیارزیبای او درآستانهء ورود به دروازه با نوک انگشتان عبّاس راهی
اوت شد. درآخرین دقیقهء نیمهء اوّل، نزهتی امینیـان را صاحب توپ و موقعیّت کرد ولی شوت
نوید به جای تور، به تیر افقی دروازه بوسه زد تا دو تیم با استرس یکسان زمین را ترک و خود
را برای جدال در ۱۵ دقیقهء پایانی مهیّا کنند.
با شروع نیمهء دوّم، خستگی و ضعف قوای بدنی دو تیم آشکارتر شدو خطاهای وابسته
فزونی یافت. نمازی به خاطر یکی از همین خطاها، که برروی سعید حبیبی انجام داده بود،
کارت زرد گرفت و چندین خطای مُحرز وی نیز از دید داوران مسابقه پنهان ماند!
گذشت زمان و تحلیل نیروی جسمی و ذهنی بازیکنان، ازکارگروهی آنان کاست و تمایل
آنها را به تکروی و زدن ضربات از راه دور افزایش داد. دقیقهء نوزدهم، سعیـد حبیبی پس از
دریبل و جاگذاشتن یار روبرو، با شوتی سهمگین تیر افقی دروازهء آزمایشگاه را لرزاند تا از
این نظر با مؤدّب و امینیان هم رتبه شود!
صحنهء شلّیک برق آسای سعید حبیبی و برخورد توپ به تیرک اُفقی دروازه
یک دقیقه بعد، عزت الله (فرامرز) نمازی بانفوذ سریع ازعمق و عبور ازیکی دو بازیکن،
خود را به محوطهء جریمه رساند و با یک شوت سرکش، تور دروازهء سهند رابرای دوّمین بار
به لرزه درآورد تا سعید هم چنان در حسرت سوت داور، به نشانهء خطای نمـازی بر روی او،
بماندو تیم سهند، با وجود خستگی مفرط، بنا به عادت همیشگی، به تلاش مضاعف برای
رسیدن دوباره به گل تساوی دست بزند!
ترکیب سهند، ردیف پشت از راست : علی مهران - مؤدّب - طهموری
ردیف جلو از راست : مهدوی - عبّاس مهدی زاده - ابراهیم مهدی زاده - حبیبی
این تلاش ۷ دقیقه تمام طول کشید تا اینکه سرانجام در دقیقهء ۲۷، همکاری سه جانبه
بین ابی، مؤدّب و سعید، پاس مؤدّب را به سعید حبیبی رساند و این بازیکن فرصت طلب
با ضربهء تمام کنندهء خود، یک گل حسّاس دیگر برای تیمش به ارمغان آورد.
تلاش مربّی سهند برای حفظ توپ و استمرار حملات در سه دقیقهء پایانی، ثمری نداد و
time out مصلحتی او، بلافاصله پس اززدن گل دوّم، نتوانست برفضای لایتناهی خستگی
مفرط بازیکنانش سایه افکند!
یک دقیقه قبل از پایان وقت قانونی بازی، درحالی که تماشاگران خودرا برای دیدن ضربات
پنالتی آماده می کردند، مرتضی عبّاسی، مهاجم تیزهوش وسرعتی آزمایشگاه، ازوسط
میدان، درحالی که ابی درکنار او خسته و بُهت زده، فقط نظاره گر بود! ، فـراری را به سمت
راست آغاز و با ضربهء مهلکی، چهارچوب دروازهء سهند را هـدف گرفت ودر واپسین لحظات
بازی، طعم تلخ اوّلین شکست را به کام بازیکنان این تیم چشاند.
خوش حالی بی حدّ و وصف و غیرمعمول مرتضی، حاکی از سختی شرایط این پیروزی است !
امّا یک بازیکن حرفه ای باید بداند که برخی اقسام شادی کارت خورند !
آزمایشگاه با این بُرد شیرین ۲-۳ ، حالا خود را در فینال در مقابل حریف قبلی تیم سهند
می بیند و امیدوار است که این بار نیز سربلند ازبوتهء آزمایش بیرون آید. پیروزی آزمایشگاه
در مقابل تیم علوم پزشکی، به شرط پرهیـز از افراط درکارهای انفرادی و تقویت جنبه های
team work ، چندان دور از ذهن نیست.